Historia
Parafii
Ponad 400-letnia miejscowość wywodzi nazwę od swych założycieli – Szymon i Barbara Podczerwińscy otrzymali sołectwo na mocy przywileju króla Zygmunta z 4 lipca 1604. Są t przepiękne, najdłuższe łąki i pastwiska, dochodzące do największych unikatowych torfowisk wraz z panoramą Tatr i Gorców. Tu urodził się Wojciech Leja znany jako brat Witalis (1870-101), jeden z najbliższych współpracowników św. Brata Alberta. Zmarł w Zakopanem w opinii świętości. W kościele jest poświęcona mu płyta pamiątkowa.
Początkiem XX wieku małorolny gazda Jędrzej Karcz postanowił wybudować kaplicę. Sam robił wykopy pod fundamenty, zwoził kamienie, płacił murarzom. Społeczność odnosiła się do tego z dystansem, świątynia wydawała im się tylko marzeniem. W miarę postępu budowy, na którą Jędrzej sprzedał pole, łożąc wszystkie pieniądz, udzielił się im jego zapał i w 1912 r. budowę ukończono. Niestety zła lokalizacja i brał izolacji sprawiły, że kaplicę zaczęła trawić wilgoć. W 1974 r. staraniem ks. Jana Łasuta wspólnota otrzymała zgodę na budowę kościoła. Zaprojektował go inż. Łomnicki, budowę nadzorował inż. L. Matura, a pracę wykonywali miejscowi majstrowie, nawet na dużych wysokościach. W 1975 r. wmurowano kamień węgielny. Wznoszony był wielce ofiarną pracą mieszkańców, przy dużym wsparciu rodaków z USA i Kanady. W 1982 r. Kardynał Franciszek Macharski erygował parafię pw. Matki Bożej Bolesnej, mianując pierwszym proboszczem ks. Franciszka Niewiedziała, a w 1995 r. konsekrował świątynie. Wnętrze kościoła – sceny biblijne wykonane techniką sgrafffito oraz piękne witraże zaprojektował inż. M.Kauczyński. Czuwał nad tym drugi proboszcz ks. Józef Bizoń. Trzecim plebanem został ks. Jan Kubiś, a obecnie fukcję tę pełni ks. Marek Łabuzek.